Renesansowy pałac w Świdnicy k/Zielonej Góry

Renesansowy pałac w Świdnicy k/Zielonej Góry ma charakter rezydencji. Jego powstanie datowane jest na 1602 rok. Zbudowano go prawdopodobnie według projektu Alberta Antonio Albertiego z Urbino dla komandora zakonu joannitów, Johanna Christopha von Kittlitza. Od początku stał się siedzibą rodu von Kittlitz. Początkowo dwór posiadał trzy skrzydła. Obecnie jest pozbawiony skrzydła zachodniego. Zachowany do dziś obiekt ma kształt litery L. Charakteryzują go wysokie szczyty. Cały budynek nakryty jest dwuspadowym dachem. Pałac był wielokrotnie modernizowany i remontowany po 1700 roku. Ponownie remontowano go po 1863 roku. W latach 1970–1974 miał miejsce ostatni gruntowny remont, gdy budynek przeznaczono na siedzibę Muzeum Archeologicznego Środkowego Nadodrza, w którym prezentowane są znaleziska archeologiczne z terenów byłego województwa zielonogórskiego, od schyłku paleolitu (około XIII tysiąclecia przed naszą erą) po czasy nowożytne.

 Obecny stan budynku nie jest najlepszy

Zapewne myślicie, że zwiedzanie muzeum, gdzie zgromadzono kilka skorup jest śmiertelnie nudne, otóż stanowczo temu zaprzeczam. Trafiłem tam przypadkowo, obwożąc kolegę po okolicy. Zrobiliśmy sobie wycieczkę rowerową. Trafiliśmy do muzeum w pałacu w Świdnicy.

Początkowo indywidualnie oglądaliśmy eksponaty zgromadzonych w gablotach. Gdy przeszliśmy do drugiej sali, zagadnął nas pracownik tej szacownej placówki. Widząc nasze zainteresowanie wystawą, zmienił się w przewodnika. Jego opowieści były tak fascynujące, że wizyta w tym przybytku kultury przeciągnęła się do trzech godzin i wcale nie odczuwaliśmy upływu czasu.

Bardzo gorąco zachęcam do odwiedzenia tego muzeum z przewodnikiem! Bilet nie jest drogi, a wrażenia pewne! 

 Herb Świdnicy k/Zielonej Góry

   Pałac stał się kanwą, na której oparto tworzenie herbu Świdnicy. Miejscowość uzyskała prawa miejskie 23 grudnia 1514 roku z nadania Władysława Jagiellończyka, króla Czech i Węgier. Obecnie miejscowość jest siedzibą gminy. Prawa miejskie utraciła w XVII w. na skutek konkurencji sąsiedniej Zielonej Góry, z którą przez dłuższy czas walczyła o palmę pierwszeństwa.